Lichte keten depositieziekte (LCDD), light chain deposition disease, is een zeldzame bloedziekte waarbij fragmenten van antistoffen neerslaan in een of meerdere organen. Die fragmenten van antistoffen worden ook wel lichte ketens genoemd.
Deze worden normaal door de nieren uitgescheiden.

Vrijwel altijd zijn de nieren bij deze ziekte aangedaan en leidt dit tot een nierfunctiestoornis, vaak met verhoogde eiwituitscheiding. Dit kan leiden tot nierfalen. Ook de lever en het hart kunnen aangedaan zijn.

De aandoening wordt in ongeveer de helft van de gevallen veroorzaakt door een onderliggende aandoening, zoals de ziekte van Kahler of de ziekte van Waldenström,

De ziekte lijkt enigszins op AL-amyloïdose waarbij de antistoffen (of fragmenten hiervan) niet alleen neerslaan maar ook abnormaal ineenvouwen. Deze neerslag is voor het lichaam lastig afbreekbaar en noem je amyloïd. Bij LCDD slaan de lichte ketens niet als amyloïd neer.

Er is geen standaardbehandeling voor LCDD. Bortezomib, dexamethason en autologe stamceltransfusie zijn bij enkele patiënten met LCDD met succes toegepast.